белдесу

I

син.: тартысу, тіресу

Біреумен біреу қақтығысу, арпалысу, егесу.

Ыбырайдың аузын аштырмаған Етекеңмен кім белдесер деседі ел (С.Бегалин).

II

син.: алысу

Қойшекең жиын-тойларда күреске түсіп, белдескенді жығып жүретін (С.Шаймерденов).

III

син.: майдандасу

Осы мезгіл ішінде талай рет жаумен бетпе-бет белдескен (Қ.Қайсенов).